මතකයන් .....

මතක මාවත දිගේ

ගිය දිනක බො‍හෝ දුර....

හමු වුනත් බොහෝ අය...

සිත නැවතුනේ එක් තැනන...

ආදරණීය ලෙස බලා සිටි

ඒ දෑස් යුග

අමතක කරන්නේ කෙලෙසකද?

ඒ දෑස් දැන් මගේම වී ඇත...

සුන්දර මතකයන් ඉතිරි කල ඒ කාලය

ඔබේත් මගේත්

සිත් සතන් තුළ

සදා අමරණීය ව‍නු ඇත...

සුන්දර වුවත් ඒ අතීතයට

පතන්නේ නැවත නොයන්නට...

මා ඔබේවත් ඔබ මගේ වත්

නොවූ ඒ කාලය

මේ තරම් සුන්දර නොවන නිසා...

ආදරණීය දුයිෂෙන් ගුරුතුමෙනි...
කදුකරයේ සුළගින් නැහැවෙන
පොප්ලර් ගස් බලා හිදිවි...
ස්ටෙප්ස් තණබිමේ මැකී ගිය ඔ‍බේ රුව
දතින්නට...
ඊයෙත් අදත් හෙටත්
බලා හිදීවි අල්තීනායි නුඹ එනතුරු ...
පැමි‍‍ණෙන්න හැකි විගස
දුයිෂන්ගේ පාසලට...

    ඇයි  අම්මා ගියේ මා තනිකර දුරු රටක.....

අම්මා ගියා උඩ අහසින් ඉගිල්ලිලා...
අනේ දැන් කොහොම යන්නද මම ගෙදර...

අනේ එපා යන්නට මගෙ අම්මේ....
කොහොමද මං ඉන්නේ ඔබ නැතිව....
දග කරන්නෙ නෑමයි මගෙ සුදු අම්මේ...
අනේ ආයෙ දුවගෙන එන්නකො අම්මේ...

සෙල්ලම් බඩු එපා මට ඔබ නැතිව...
ලස්සන ගෙයක් මොකටද ඔබ නැතිව...
හැකි නම් එවන්නට අත්තටු දෙකක් මට...
එන්නම් ඔබ සොයා හැම දිනයකම...

අම්මව මතක් වෙන හැම වෙලාවෙම.....
මාවත් මතක් වෙයි මගෙ අම්මාට...
නිරෝගී සුවෙන් හිදින්නට......
පතමි දෙවි රැකවරණ මගෙ අම්මාට.....